Mark Mink is een man die eenenvijftig jaar geleden in Wormerveer werd geboren en vier dagen geleden overleed in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Over de jaren tussen die twee momenten in fantaseer ik de afgelopen uren. Ik struin rond op het internet op zoek naar zijn naam, zijn geboorteplaats- en datum. Er zijn meerdere Mark Minks. Alle foto’s laat ik vergroot op mijn beeldscherm verschijnen, maar ik weet dat het niet erg waarschijnlijk is dat ‘mijn’ Mark Mink ertussen zit. Die wordt namelijk aanstaande woensdag begraven zonder begeleiding. Ik zal naast de twee uitvaartverzorgers de enige aanwezige zijn die toekijkt terwijl Marks lichaam in de aarde verdwijnt.

Twee keer eerder maakte ik een eenzame uitvaart mee. In beide gevallen kwam er toch nog iemand opdagen; een hulpverlener of politieagent. Iemand die iets kon vertellen over de overledene. Ik hoop dat dat woensdag ook zo is.

Mark is ooit getrouwd geweest, heeft in Groot Brittannië gewoond en heeft een kind. Er is geen contact meer met hen. Niemand kan me vertellen wat er is gebeurd. Waarom het zo ver is gekomen. En daar gaat het ook niet om. Misschien heeft hij het er echt wel naar gemaakt dat hij nu helemaal alleen de grond in gaat, dat niemand hem bedankt, toedekt of een goede reis wenst. Dat zou kunnen. Je hoeft het nieuws maar aan te zetten om bevestigd te krijgen tot wat voor gruwelijks we in staat zijn. We ja. Dat denk ik. Dat we daartoe in staat zijn. Dat we niet als monster worden geboren maar ons gaandeweg wel als monsters kúnnen gaan gedragen. Het is belangrijk dat we ons daar bewust van blijven, te makkelijk om de monsters tot monster te bombarderen en onszelf te distantiëren van dat lelijke, dat kwaad. Ik denk dat het in ieder van ons huist. We moeten er bedacht op blijven, op ons eigen gedrag, lelijk gekozen woorden, egoïstische beslissingen. Niet omdat we altijd kunnen voorkomen dat we ze maken, maar omdat we er op terug kunnen komen.

Dat gaat nu niet meer voor Mark. Misschien heeft hij ook niet voorzien dat er geen tijd meer was en misschien had hij niets om op terug te komen maar heeft hij gewoon dikke, dikke pech gehad. Ik ga Mark straks een brief schrijven en woensdag ga ik die voorlezen. Je hoeft niet altijd uit te kunnen leggen waar iets goed voor is.

 

Mark Mink werd op 11 november 1970 geboren te Wormerveen en heeft een groot gedeelte van zijn leven in Groot Brittannië gewoond. Hij is onlangs teruggekomen naar Nederland voor een behandeling in het Radboud ziekenhuis en overleed daar afgelopen woensdag. Hij zal woensdag 13 april om 13 uur worden begraven op Rustoord in Nijmegen. Iedereen die Mark, om wat voor reden dan ook, een laatste groet wil brengen is van harte welkom.