Gene & Margot falling in love all over again

Ze heeft zacht, steil, helblond haar. Als ze lacht, toont ze een verleidelijk speels spleetje tussen haar voortanden. Als manager (Verenigd Koninkrijk & Ierland) van een wereldwijd opererend medicijnenproducent vliegt Margot (49) wekelijks de wereld over. Het is niet ongebruikelijk dat ze binnen tien dagen twee of zelfs drie continenten aandoet om vergaderingen bij te wonen, teams aan te sturen, andere leidinggevenden bij te praten en met eigen ogen te zien hoe de samenwerkingen verlopen. Ze praat over haar werk met lichtjes in haar ogen. Bevlogen, enthousiast en is nooit vergeten waar ze vandaan komt, eerst van de boerderij tóen van nursing school. Zelf heeft ze jarenlang op Crocs door de ziekenhuisgangen gerend. Het maakt nu dat ze kan levelen met iedereen van top tot werkvloer en dat heeft in haar voordeel gewerkt.

Thuis is ze al 21 jaar bij Gene, een grote, ietwat kalende man van 64 met een lieve blik en een grote grijns. Ze bouwden hun huis op het platteland van Ierland. Ze zijn gewend hun belevenissen van de dag door te praten aan de telefoon. Zij vanuit een anonieme hotelkamer. Hij vanuit het echtelijk bed vanwaar hij geniet van het adembenemende uitzicht. De wereld is hun achtertuin.

Gene is als therapeut gespecialiseerd in het behandelen van seksuele trauma’s. Het is een zachtaardige man, die je aandachtig aankijkt als hij met je praat, luistert naar wat je te zeggen hebt. Ook iemand met het hart op de tong, met ver reikende interesses die hij graag met je deelt. Een idealist wellicht. Iemand die tegen beter weten in blijft geloven in een goede wereld. Eén waarin we elkaar liefhebben, helpen en respecteren. Ook is hij een man die lijdt aan multifocale motore neuropathie, een spierziekte waarbij traag maar geleidelijk aan spierweefsel wordt ingeboet. De spieren worden dunner, de kracht minder. Op slechte dagen lukt het hem niet zich af te drogen na het douchen.

Ierland zit in een complete lockdown. Horeca is al weken gesloten. Er is permissie nodig om de deur uit te gaan. Margot zit thuis. Ze kan zich niet herinneren wanneer ze voor het laatst zo lang thuis is geweest. Vanuit haar werkkamer woont ze conferenties van over de hele wereld bij, dat is niet veranderd. Maar in plaats van om half vijf gaat haar wekker nu om 8 uur. Gene maakt het ontbijt. Ze werken beide tot een uur of 11, drinken dan samen koffie in de tuin. Er wordt gelunched, gekletst, gewandeld, gewerkt, gepraat en liefgehad. Zo ver van de bewoonde wereld is het gemakkelijk om niemand te hoeven zien. De enige weg naar hun huis toe is slechts één auto breed. Je ziet een ander aankomen en kan voorbij laten gaan. Het grote huis heeft voldoende bergruimte voor proviand. Boodschappen doen hoeft maar eens per week.

There’s shit on top of the good stuff. Gene neemt zijn cliënten liever mee uit wandelen dan dat hij ze op een sofa in de spreekkamer legt. The shit moet eraf, dan blijft de good stuff over.

Bij henzelf is ook de shit eraf. Bij haar de werkdruk, de jetlags, het onregelmatige leven. Bij hem het alleen zijn, geen hulp kunnen krijgen wanneer dat wel nodig is. De good stuff viert hoogtijdagen. Ze zijn dat samen, good stuff, met uitgebreide maaltijden, mooie wandelingen, lieve momenten in een klein klein wereldje met een grote tuin.

(Translation by Gene Barry)

Gene & Margot falling in love all over again

She has soft, straight, bright blond hair. When she smiles, she shows a seductively playful slit between her front teeth. As manager (United Kingdom & Ireland) of a globally operating drug producer, Margot (49) flies around the world every week. It is not uncommon for her to visit two or even three continents within ten days to attend meetings, manage teams, catch up with other executives and see for herself how the collaborations are progressing. She talks about her work with lights in her eyes. Enthusiastic and has never forgotten where she comes from, first from the farm to nursing school. She herself ran through the hospital corridors on Crocs for years. It now allows her to level with everyone from top to shop floor and that has worked to her advantage.

At home she has been with Gene for 21 years, a tall, somewhat balding 64-year-old man with a sweet look and a big grin. They built their house in rural Ireland. They are used to talking about their experiences of the day by talking on the phone. She from an anonymous hotel room. He from the matrimonial bed from where he enjoys the breathtaking view. The world is their backyard.

Gene is a therapist specializing in the treatment of sexual trauma. It is a gentle man who looks at you carefully when he talks to you, listens to what you have to say. Also, someone with a heart on the tongue, with far-reaching interests that he likes to share with you. An idealist perhaps. Someone who continues to believe in a good world against their better judgment. One in which we love, help and respect each other. He is also a man who suffers from multifocal motor neuropathy, a muscle disease in which muscle tissue is slowly but gradually lost. The muscles become thinner, the strength less. On bad days he cannot dry himself after showering.
Ireland is in a complete lockdown. Horeca has been closed for weeks. Permission is required to go out. Margot is at home. She can’t remember the last time she was home. She has attended conferences from all over the world from her office, which has not changed. But instead of half past four her alarm clock now rings at 8 o’clock. Gene makes breakfast. They both work until 11am, then drink coffee together in the garden. We have lunch, talk, walk, work, talk and love. So far from civilization it is easy not to have to see anyone. The only way to their house is only one car wide. You see another coming and can let it pass. The large house has ample storage space for provisions. You only have to do your shopping once a week.

There’s shit on top of the good stuff. Gene would rather take his clients out for a walk than put them on a sofa in the doctor’s office. The shit has to go off, then the good stuff remains.

Their shit is also gone. For her the work pressure, jet lag, irregular life. For him the being alone with him, not being able to get help when necessary. The good stuff celebrates its heyday. They are that together, good stuff, with extensive meals, beautiful walks, sweet moments in a small little world with a large garden.

Transation by Gene & Google